De Grens.
Volgens het woordenboek:
“Een denkbeeldige
lijn die twee of meerdere gebieden van elkaar scheidt”.
Stel je eens voor:
Je bent aan het wandelen in een mooi gebied.
Je geniet van de omgeving en je schrikt je te pletter,
als opeens meerdere zwaar bewapende militairen voor je staan, die je ter plekke
arresteren, omdat je op verboden gebied loopt.
Omdat je een Grens over bent gegaan, terwijl deze grens
niet stond aangegeven. Hiervoor wordt je hard gestraft…!
Dit is verwarrend en roept frustratie op!
Dit kán niet zo zijn!
Toch lijkt dit tussen ons mensen een heel normaal
verschijnsel.
We gaan constant over elkaars grenzen heen, omdat we deze
als zodanig niet herkennen.
We willen respect krijgen en hebben voor onze grenzen,
maar we vinden het schijnbaar erg moeilijk, om deze grenzen aan te geven.
We zijn bang, dat de ander ons niet meer “lief” vindt en
staan toe, dat onze grenzen met voeten worden getreden.
Sterker nog; we gaan over onze eigen grenzen heen…!
We verwachten van elkaar een soort van helderziendheid.
De ander moet wéten waar onze grens ligt…!
En zich daar ook nog eens naar gedragen…!
Uiteraard is het een goede zaak, om elkaars grenzen te
respecteren.
Het is echter ook een Daad van Respect om deze grenzen
aan te geven!
Door je grenzen aan te geven, leer je de ander hoe ze
veilig en respectvol met je om kunnen gaan.
Dit geeft Duidelijkheid en Innerlijke Rust voor alle
partijen!
Vrede en alle Goeds,
Bodhi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten