BodhiPraat week 49.

Sirach 37-13.

"Luister naar de raad van je eigen Hart, want geen mens verdient zozeer je vertrouwen”.

En een andere spreuk leert ons:
“Luister naar je Hart, want dat klopt.
Als dat niet meer klopt, is het sowieso voorbij…”
 
Waar haal jij je informatie, over alles wat momenteel gaande is vandaan?
Luister je alleen naar het NOS journaal, of sta je ook open voor andere meningen?
Durf je verder te denken, dan je neus lang is, of vertrouw je helemaal op de eenzijdige informatie van onze regering?
Durf je te luisteren naar de ándere wetenschappers?
Durf je de geboden cijfers kritisch te bekijken?
 
Maar vooral:
Durf je te luisteren naar je gevoel, naar je hart?
Bij alle informatie die tot je komt, geeft je Hart een signaal af!
Durf je daar naar te luisteren?
Als je hart als een “stadsomroeper” schreeuwt:
“Dit klopt niet! Dit voelt niet goed!”
durf je dan te luisteren en vérder te denken?
 
Ik weet het! Het is beangstigend!
Allerlei meningen bereiken je brein! Je angst regeert! Je wil niet dood!
Je hoofd wordt een warboel van gedachten, van emoties, waar je geen kant meer mee op kunt.
Wie vertelt jou de Waarheid?
 
Het antwoord is eenvoudig: Je Hart! Je Gevoel!
Als je Gevoel roept: DIT KLOPT NIET! Dan klopt het ook niet!
 
Vrede en alle Goeds,
Bodhi.

BodhiSpreuk week 49.

 

BodhiPraat week 48.

Today.

Matala is een dorp aan de zuidkust van het Griekse eiland Kreta, gelegen aan de baai van Messara. Het ligt 75 kilometer ten zuiden van Iraklion, de hoofdstad van Kreta.
Op een muur in de baai staan de woorden te lezen:
“Today is Life! Tomorrow never comes.”
“Vandaag is het Leven! Morgen komt nooit!”
 
Ik lees deze woorden als volgt:
Vandaag (Nu) is het enige leven, dat ik daadwerkelijk heb!
Komt morgen ooit…? Nee!
Want als “Morgen” er eenmaal is, is het vandaag!
Morgen blijft dus altijd Mórgen!
 
Voor mij bied dit perspectieven:
Wat ik ook “Goed” wil doen in dit leven; ik hoef dit alleen maar Vandáág te doen…!
Stel; ik wil stoppen met snoepen!
De afspraak met mezelf om NOOIT meer te snoepen, bezorgt me onrust en gaat waarschijnlijk dan ook niet lukken.
Ik snoep dus vandaag niet…!
 
Vandaag de Dag is er veel aan de hand in het leven.
Er gebeuren dingen waar ik het absoluut niet mee eens ben en waar ik heel veel moeite mee heb. Ik begrijp het allemaal niet en ben daardoor huiverig voor de toekomst, voor morgen…!
 
Maar…
Today is Life! Tomorrow never comes!
Alleen vandaag, alleen NU, heb ik de mogelijkheid keuzes te maken die goed aanvoelen voor mij.
 
En dat hoef ik alleen maar vándaag te doen…!
 
Vrede en alle Goeds,
Bodhi.

BodhiSpreuk week 48.

 

BodhiPraat week 47.

Ooit zijn we begonnen.

Hieronder een liedje, geschreven door mij in 2016.
 
“Ooit zijn we begonnen
Als aapjes in een boom
We krijsten en we brulden
Sprongen van tak tot tak
Op de wijfjes jagen
Met stevig borstgebonk
Was onze vorm van fitness
Zo was het leven toen
Gelukkig en Tevree”
         (Tussenspel 4 maten!)
“Toen kwam de evolutie
Begon het leed voor ons
We leerden redeneren
En kregen logica
We kregen eigen mening
En vochten hard hiervoor
Beschermden onze rechten
En kozen voor onszelf
Voor ons gelden geen wetten
We kennen ook geen plicht”
         (Tussenspel 4 maten!)
“Nu zijn we doorgeslagen
Nu zijn we knettergek
Geen normen en geen waarden
Zeer zeker geen respect
Voor onze soortgenoten
Voor al wat leeft op Aard”
         (Tussenspel 4 maten!)
“Misschien is het veel beter
Terug te gaan naar toen
Weer eens opnieuw te starten
Als aapjes in de boom
Als aapjes in de bomen

Als aapjes in de boom”
 
Vrede en alle Goeds,
Bodhi!

BodhiSpreuk week 47.

 

BodhiPraat week 46.

Mondkapje.

Zowel de voorstanders als de tegenstanders, zullen hun motivatie om dit hulpmiddel wel of niet te dragen, beslist zeer goed kunnen onderbouwen.
Ik ga hier geen oordeel over geven!
Ik respecteer beide kampen!
 
Voor mijzelf heb ik er wél zo mijn gedachten over…!
Ik vind die dingen verschrikkelijk!
Zowel voor mezelf als voor de ander!
Als ik met iemand praat, die zo’n kapje voor het gezicht heeft, voel ik me niet prettig.
Ik versta minder dan de helft, van wat deze persoon me te zeggen heeft.
Omdat ik een groot gedeelte van zijn of haar gezicht niet kan zien, mis ik een heleboel informatie.
Door de gezichtsuitdrukking niet te zien, weet ik de, deels onverstaanbare, woorden nog moeilijker te interpreteren.
 
Ikzelf voel me, tijdens het dragen van het mondkapje, als een gemuilkorfde zombie. De voorstanders van het kapje, proberen me wijs te maken, dat het voor iedereen veiliger en dus gezonder is.
Ik heb dit idee niet: Ik vind die krengen letterlijk ADEMBENEMEND!
 
Ik word blij, als ik mensen zie lachen! Het liefst schaterlachen!
Lachende gezichten vind ik prachtig om te zien!
Een lach is gratis en wordt heel graag gedeeld!
Kijk maar eens naar zo’n lachend mens… Wedden dat er een lach op je eigen gezicht verschijnt!
 
Het mondkapje!
Het is op een gehaaide manier ons leven binnengeslopen!
Om ons te muilkorven…! Om onze lach te verstoppen…!
Onze glimlach, onze vrede, verstopt achter een lapje…!
Lach… En de wereld lacht terug! Je lach moet dan wél zichtbaar zijn…!
 
Vrede en alle Goeds,
Bodhi!

BodhiSpreuk week 46.