Zelfrespect.
Volgens het woordenboek:
“Je eigen mening over jezelf; dat je wat waard bent en iets betekent, los van hoe anderen over je denken”.
Voor mij is het “Coronagedoe”, ongeveer eind februari dit
jaar begonnen.
Ik was met mijn vrouw een midweekje op Texel om mijn 60-ste verjaardag te vieren.
Via een programma op TV werden we geconfronteerd met een Killervirus, tenminste, zo kwam het op mij over. Ik schrok, ik was in de war.
Ik verwachtte opeens soldaten in de straat, die bloed spuwende mensen bijeen dreven om op te sluiten in speciaal ingerichte kampen…!
Gelukkig bleef dit allemaal uit en Corona kreeg van mij
de bijnaam “C-beestje”. Ik kwam in de Nee-Fase.
Ik besloot geen journaal meer te volgen. Ik vond het maar eenzijdige propaganda. Ook mediabronnen die een tegengeluid lieten horen, nam ik met een korrel zout.
Ik besloot te luisteren naar mijn eigen “Knooppunt” (Het kuiltje midden op mijn ribbenkast) want dit had me nagenoeg nooit bedrogen.
Respect voor andermans mening staat hoog in mijn vaandel!
Het verbaasd me, hoe we tegenwoordig met elkaar omgaan.
De “Maatregelen van Rutte” hebben ons land in twee kampen verdeeld: De Pro’s en de Contra’s. De toon waarop we met elkaar communiceren is ronduit grimmig te noemen. Personen met een andere mening noemen we idioten, waanzinnigen en debielen.
We kiezen vanuit onze emotie ervoor onze mening te verdedigen; hoe dan ook! De slachtoffers die hierdoor vallen, nemen we op de koop toe…!
Dankbaarheid voor wat we wél hebben, zal ons milder
maken, en ons bewust laten kiezen voor het besef, dat alles slechts berust op
Meningen!
Vrede en alle Goeds,
Bodhi.
“Je eigen mening over jezelf; dat je wat waard bent en iets betekent, los van hoe anderen over je denken”.
Ik was met mijn vrouw een midweekje op Texel om mijn 60-ste verjaardag te vieren.
Via een programma op TV werden we geconfronteerd met een Killervirus, tenminste, zo kwam het op mij over. Ik schrok, ik was in de war.
Ik verwachtte opeens soldaten in de straat, die bloed spuwende mensen bijeen dreven om op te sluiten in speciaal ingerichte kampen…!
Ik besloot geen journaal meer te volgen. Ik vond het maar eenzijdige propaganda. Ook mediabronnen die een tegengeluid lieten horen, nam ik met een korrel zout.
Ik besloot te luisteren naar mijn eigen “Knooppunt” (Het kuiltje midden op mijn ribbenkast) want dit had me nagenoeg nooit bedrogen.
Het verbaasd me, hoe we tegenwoordig met elkaar omgaan.
De “Maatregelen van Rutte” hebben ons land in twee kampen verdeeld: De Pro’s en de Contra’s. De toon waarop we met elkaar communiceren is ronduit grimmig te noemen. Personen met een andere mening noemen we idioten, waanzinnigen en debielen.
We kiezen vanuit onze emotie ervoor onze mening te verdedigen; hoe dan ook! De slachtoffers die hierdoor vallen, nemen we op de koop toe…!
Bodhi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten