Waarom Ik…?

Een oud mopje ter illustratie:

“Een groep werklozen demonstreert voor het Arbeidsbureau, terwijl ze roepen: “Wij willen werk!”

Een ambtenaar komt naar buiten, wijst een man aan en zegt: “Voor u heb ik een baantje”, waarop de man antwoordt: “Waarom ik, er zijn nog zoveel anderen?”

En zo gaat het maar al te vaak: Op het moment, dat een beroep gedaan wordt op onze verantwoordelijkheid, gaan we in de verdediging en wijzen we heel graag naar de ander.

We weten doorgaans exact, wat er allemaal fout gaat, door die ander.

Ook als het (even) niet zo goed gaat met ons, geven we graag de ander of de situatie de schuld.

We vinden vaak, dat er veel moet veranderen in de wereld.

We hebben allemaal een duidelijke mening over “Hoe het allemaal zou moeten zijn”.

Op de spreuk: Ben eens de verandering die je van de ander verlangt, kreeg ik ooit de reactie: “Waarom ik, laat die ander dat maar mooi doen”!

Ja! Ons Ego speelt wel een héél aparte rol in ons leven…!

Er is maar griezelig weinig, dat wij kunnen veranderen aan een situatie of een persoon. En dat is maar goed ook, daar we allemaal andere verwachtingen, verlangens en meningen hebben.

Hetgeen we uiteindelijk wel kunnen veranderen is onszelf, onze gedachten, onze mening over iets of iemand.

Maar waarom moet Ik dat doen…?

Omdat we de ander niet kúnnen veranderen!

We kunnen klagen en oordelen, maar daardoor plaatsen we onszelf in de rol van het slachtoffer van iemand of iets.

Om zo prettig mogelijk te leven, zullen we toch zelf die verandering moeten zijn die we van de ander verlangen.

Waarom Ik…? Dáárom Ik!

Vrede en alle Goeds,

Bodhi.